Graag nodigen wij je uit voor het nieuwe online ANE college: “Armoede krijg je gratis” met spreker Stella de Swart op dinsdag 7 december van 15.00 uur – 16.30 uur.
Stella de Swart is spreker en adviseur op het gebied van armoede & schulden, ernstige geldnood en eenzaamheid. Zij hoopt het taboe over armoede voor eens en altijd te doorbreken. Een leven in armoede & schulden kan echt iedereen overkomen! Ook als je “financieel bevoorrecht” bent en alles voor elkaar denkt te hebben, kun je door omstandigheden financieel kwetsbaar worden.
Stella wil graag mensen inspireren en motiveren om “out of the box” te denken om de dialoog aan te gaan waardoor er verbinding ontstaat. Armoede is geen schande. Het is een gebrek aan financiële middelen of kennis. Stella is inmiddels een voorbeeld voor velen en zorgt dat armoede meer aandacht krijgt bij gemeenten, maatschappelijk betrokken bedrijven en organisaties. Stella wist uit de wirwar van regels te ontsnappen en zo vanuit de bijstand een eigen onderneming op te starten. Haar boek “Armoede krijg je gratis” is het bewijs.
Op donderdag 11 november is de Motie inzake ‘Ervaringsdeskundigheid in Buurtteams’ behandeld in de Amsterdamse gemeenteraad. De Motie was ingediend door Lene Grooten (GroenLinks), Nenita la Rose (PvdA) en Sjoerd Warmerdam (D66). In de Motie werd onder andere geconstateerd dat: In verschillende buurtteams al wordt gewerkt met ervaringsdeskundigen, maar dit in lang nog niet alle buurtteams het geval is en er soms geen plan is hoe deze kennis en expertise duurzaam geborgd kan worden en dat ervaringsdeskundigen niet alleen bewoners kunnen helpen maar ook juist professionals kunnen ondersteunen in de transitie naar werken vanuit de leefwereld. En in de Motie werd ook geconstateerd dat nu al duidelijk is dat het duurzaam maken van ervaringsdeskundigheid binnen de teams een complex proces is waarbij drie niveaus (directies van Buurtteamorganisaties, teamleiders en uitvoerende professionals) tegelijkertijd moeten kantelen. Daarom vroegen de inzenders van deze Motie het college van burgemeester en wethouders:
Dat elke buurtteamorganisatie ervaringsdeskundigen in dienst neemt, die als tandem samenwerken met de buurtteam professionals;
Deze ervaringsdeskundigen zijn geschoold als ervaringsdeskundige;
In de leertrajecten die opgezet worden voor de buurtteams een vorm te bedenken waarin er in tandems samen wordt opgetrokken door de Buurtteam professionals en ervaringsdeskundigen.
Wethouder Simone Kukenheim steunde deze motie en nam hem aan en dat is een succes voor iedereen die het benutten van ervaringskennis en de inzet van ervaringsdeskundigen een warm hart toedraagt.
Kukenheim kondigde aan dat ze begin december met een update over de buurtteams komt. Dan onder andere meer over de wachttijden voor bepaalde diensten, de hulp aan dak- en thuislozen door de buurtteams, de inzet van ICT infrastructuur en de inzet van ervaringsdeskundigen in de buurtteams.
Kukenheim geeft groen licht; werk aan de winkel voor het Amsterdams Netwerk Ervaringsdeskundigheid om de buurtteams te steunen met de inzet van ervaringsdeskundigen.
Heb jij een cursus of opleiding gedaan op het gebied van ervaringsdeskundigheid? CollegED is benieuwd naar jouw ervaringen. Wil jij je bevindingen delen?
Er zijn twee vragenlijsten:
Vanuit het perspectief van de (aspirant-) ervaringswerker
En vanuit het perspectief van organisaties.
Het invullen van de vragenlijst zal maximaal 10 minuten in beslag nemen. Jouw input is heel belangrijk voor de verdere invulling van het onderwijsprogramma van CollegED.
CollegED is een samenwerking van Arkin, De Regenboog Groep, TeamED en GGZ inGeest. Wij, leden van de programmaraad en de stuurgroep van CollegED willen graag weten hoe wij de ontwikkeling van ervaringskennis goed kunnen ondersteunen met onderwijs. Een van de manieren waarop we dat doen is het uitzetten van een survey/vragenlijst.
Berend de Groote, oprichter van het Amsterdams Netwerk Ervaringskennis (ANE), werkt in een team van de gemeente dat de buurtteamorganisaties helpt hun nieuwe rol te vervullen. “In mijn nieuwe rol moet ik er voor zorgen dat het belang van de Amsterdammer voorop blijft staan”. “Wat heeft de Amsterdammer écht nodig? Samen mét hem proberen we zijn situatie te verbeteren en daarna evalueren we of hij wel écht geholpen is. Dit is waar het om gaat en waar we het voor doen.” Hij werkt hierin samen met Roos Marijn Kok. Berend namens de gemeente, Roos Marijn namens de buurtteamorganisaties.
Deze opdracht van Berend klinkt mij als Amsterdammer heel goed. Maar ik ben ook een beetje voorzichtig. Zouden de mensen in de vorige wijkzorgteams ook niet het beste met de Amsterdammer voor hebben gehad? Is het wel zo makkelijk iemand anders te helpen of kun je alleen jezelf helpen? Hoe kom je er achter waar iemand werkelijk door geholpen is? Dat de gemeente graag wil dat deze ingrijpende en vernieuwende manier van werken van de buurtteamorganisatie echt gaat slagen blijkt na mijn gesprek met Berend.– door Matthijs Post , communicatiemedewerker ANE
Berend de Groote werkt al tientallen jaren voor de gemeente Amsterdam. Hij werkte altijd op het gebied van de Amsterdammer die kort of lang in de problemen zat. Begonnen als klantmanager werkt hij nu vele jaren later in een team van de gemeente dat nauw samenwerkt met de opstartende buurtteamorganisaties. Dit is nodig want de nieuwe buurtteamorganisaties (voorheen de Wijkzorg) die in april van dit jaar zijn begonnen, hebben de ambitie om nog beter naar de Amsterdammer te luisteren. “De Amsterdammer zelf te laten komen met een idee voor wat er nodig is. Niet boven de Amsterdammer staan maar naast de Amsterdammer.” Dit is op papier makkelijker gezegd dan het in werkelijkheid is gedaan.
Systeemwereld versus de leefwereld
Samenwerken mét de Amsterdammer? Veel professionals leerden juist afstand te houden van de cliënt. Efficiency maatregelen in de afgelopen decennia zorgden eerder voor een productmatige aanpak, standaard hulp toepasbaar voor iedereen (systeemdenken), dan voor maatwerk. Er werd als het meezat een kwaal verholpen terwijl de kwaal meestal voortkomt uit een geheel van factoren rondom een persoon of gezin. Gevolg de Amsterdammer werd niet echt geholpen, verloor het vertrouwen in de ambtenaar en of zorgprofessional en kwam net zo snel weer in de problemen of dreef juist af.
Makkelijk oplosbare aanvragen en ingewikkelde problemen vragen een verschillende aanpak
Laten we eerst stellen dat er ook een hoop wél goed ging. Veel praktische hulpaanvragen zoals de aanvraag voor een scootmobiel of een traplift werden relatief makkelijk en snel opgelost. Voor complexere problemen ligt dat anders. Neem een gezin met schulden. De kinderen hebben gedragsproblemen op school. Een van de ouders is overspannen en de ander heeft te kampen met een verslaving. Dat is andere koek. Iedereen die alleen al met één van deze factoren te maken heeft gehad weet hoe moeilijk het is hier iets aan te doen. Het is dapper en ambitieus te noemen dat de gemeente Amsterdam de Amsterdammer beter wil gaan helpen bij deze complexe problemen.
De Amsterdamse Maatwerk Methode en het Werkkader als basis voor de werkwijze
Het is de gemeente menens! De plannen voor deze nieuwe vorm van hulpverlening zijn jaren geleden gemaakt. En men heeft veel van de zorg- en dienstverleningsorganisaties in Amsterdam al in een vroeg stadium betrokken bij de plannen. Twee jaar geleden is de gemeente begonnen met een pilot. Vier teams oefenden een kleine twee jaar met nieuwe manieren van werken. Aan de hand van hun ervaringen zijn een handboek, het ‘Werkkader’, en een methodiek, de ‘Amsterdamse Maatwerk methode’ uitgeschreven, de basis voor de werkwijze van de zes ‘gegunde’ buurtteamorganisaties. Ze kregen onlangs voor zes jaar subsidie om een nieuwe buurtteamorganisatie uit te rollen in hun stadsdeel. Met deze subsidie hebben zij multidisciplinaire teams samengesteld waarin ook ervaringsdeskundigen gaan werken.
Nauw contact met de gemeente en extra training voor verdere ontwikkeling
De druk is hoog. Veel Amsterdammers hebben hulp nodig. En het is moeilijk om aan voldoende personeel te komen. Dit maakt het extra uitdagend om de beoogde ‘zorg op maat’ te geven. De gemeente ziet ook in dat de buurtteamorganisaties niet op dag één de nieuwe vorm van zorg kunnen geven. Hier moet men sámen met de Amsterdammer naar toe groeien. Dat kost tijd en training. De medewerkers krijgen dan ook speciale training om deze nieuwe manier van werken te leren. Hierbij kun je denken aan ’De Amsterdamse Maatwerk Methode”, hoe nóg beter naar de Amsterdammer te luisteren, door te vragen. Wat is de vraag achter de vraag? Wat kunnen we dan voor deze Amsterdammer doen en wat kan hij zelf beter? Dat de gemeente er bovenop zit blijkt ook uit de evaluaties die regelmatig plaatsvinden met de buurtteamorganisaties. Maar het is vooral een gezamenlijk proces met een gemeentelijk team dat samen met de buurtteamorganisaties belangrijke onderwerpen, die een langdurige ontwikkeling vragen, onderzoekt en uitdiept. Een van die onderwerpen is dus ‘hoe houden we de Amsterdammer Centraal?’
‘De Amsterdammer Centraal’
Dit is het onderwerp waar Berend en Roos Marijn aan werken. Samen onderzoeken zij hoe de stem van de Amsterdammer steeds gehoord blijft. Zij zijn nu bezig met het inrichten van een systeem voor cliëntervaringsonderzoek. Hierbij kun je denken aan het afnemen van een enquête nadat de Amsterdammer contact heeft gehad met een buurtteamorganisatie. “Het moet representatief en inclusief zijn. We willen niemand uitsluiten. Ook mensen die minder goed met digitale middelen zijn willen we horen. Er moet ook iets worden gedaan met de feedback. Dan leren en groeien we. We willen in de buurtteams ook een cliëntvertegenwoordiging, een representatieve groep Amsterdammers die telkens weer toetst of wij in het buurtteam de goede dingen doen. Of we wel degelijk dichter en meer naast de Amsterdammer staan. Een deelaspect hierbij is het inzetten van ervaringsdeskundigen.” De buurtteamorganisaties hebben nu de intentie uitgesproken dat ze meer met ervaringsdeskundigen gaan werken. Dat is heel goed nieuws want hoe het is om gebukt te gaan onder schulden, te moeten leven in armoede, met een fysieke of psychische beperking, of verslaafd te zijn, dat leer je niet uit een boekje. Het is de levenservaring van Amsterdammers zelf!
Vanaf nu is het weer mogelijk je aan te melden voor de Praktijkopleiding ‘ervaringsdeskundigen in buurtteams’. Aanmelden kan tot 30 november. Begin december vinden de selectiegesprekken plaats. De opleiding zal na de kerstvakantie beginnen. Alle informatie over de aanmeldprocedure kun je hier vinden. Uitgebreide informatie over de ‘Praktijkopleiding’ vind je hier.
Afgelopen zomer spraken we Marjon van den Berg, manager van zes buurtteams in Nieuw-West en Reinier Schippers, kwartiermaker ‘ervaringsdeskundigheid in buurtteams’ vanuit het ANE. De buurtteams zijn op 1 april gestart. Tijd voor een eerste evaluatie: Wat is het idee achter de buurtteams?
Wat merkt de Amsterdammer hiervan? Welke rol en positie hebben de ervaringsdeskundigen en wat betekent het Amsterdams Netwerk Ervaringskennis hierin?
Marjon, jij bent gevraagd het gedachtegoed achter de buurtteams te implementeren in je teams in Nieuw-West. Wat is het gedachtegoed van de buurtteams?
Marjon: “Je kunt het model van de ‘Buurtteams’ wat mij betreft wel zien als een revolutionaire stap in de ontwikkeling naar beter passende zorg- en dienstverlening voor de Amsterdammer. Let wel, het is een hele nieuwe manier van werken die zich in Amsterdam nog moet bewijzen.”
“Het laatste model dat in 2015 werd ingevoerd heette ‘Wijkzorg Alliantie’ of ‘Wijknetwerk’. Je zou kunnen zeggen dat in die stap getracht is de zorg- en dienstverleningsorganisaties beter samen te laten werken en hun kennis te delen. Daar zaten al hele goede dingen in zoals de ‘wijkapp’ en de ‘wijktafels’ waarin casussen werden behandeld door allerlei verschillende soorten zorg- en dienstverleners. Alleen de kennis die daar gedeeld werd bleef vaak zitten in de hoofden van enkele mensen. En we praatten nog teveel óver de Amsterdammer in plaats van mét de Amsterdammer.”
“In het ‘Buurtteam’ model proberen we duidelijker onderscheid te maken tussen problemen die we snel en makkelijk kunnen aanpakken en problemen die maatwerk vereisen. In het geval van maatwerk gaan we mét de Amsterdammer in gesprek en kan hij of zij zelf de regie voeren. We gaan zijn of haar meervoudige problematiek vaker integraal aanpakken. Voorheen focusten we nog wel eens teveel op één ‘kwaal’. Met deze aanpak hopen we bovendien het vertrouwen terug te krijgen van de Amsterdammer die voorheen door de vaak systeemachtige benadering het vertrouwen wel eens kwijt was.”
“In onze buurtteams werken ook beroepsmatige ervaringsdeskundigen. Zij houden het team scherp op de leefwereld van de Amsterdammer. Onze ervaringsdeskundigen helpen ook om net een betere aansluiting te vinden bij de Amsterdammer. Dit maatwerk waarbij de Amsterdammer de regie voert naar vermogen, is vernieuwend. Het is een ambitieuze nieuwe stap in de ontwikkeling van Buurtteams Amsterdam en we zijn ons er goed van bewust dat deze nieuwe aanpak met vallen en opstaan verder ontwikkeld moet worden.”
“In deze maatwerkaanpak die we toepassen op Amsterdammers met meervoudige en complexe problematiek zou je kunnen zeggen dat we elke situatie als een nieuwe situatie beschouwen. Elke keer weer kijken hoe we de Amsterdammer met zijn eigen problematiek het beste kunnen helpen. Dat betekent elke keer een aantal afwegingen. Welke combinatie van hulpverleners zeten we in? De ene keer zullen we heel lang op onze handen zitten en de andere keer sturen we iets meer. .”
Reinier: “Gaan we het organiseren vanuit het aanbod of vanuit de vraag? Vanuit het aanbod kennen we al. Maar veel lastiger is om uit te vinden hoe je aansluit bij de behoefte van mensen. Wat speelt er in de leefwereld van de Amsterdammer? Hoe organiseren we oplossingen mét de Amsterdammer? Hoe zeggenschap vergroten door mensen zelf meer eigenaarschap te laten over de oplossingsrichting? In de Buurtteams Amsterdam is ongeveer 80% van de vragen simpel op te lossen. Maar voor complexe problemen is meer nodig. In de pilot buurtteams, het “Verbond van 100”, hebben ervaringsdeskundigen een bijdrage geleverd aan een nieuwe aanpak: de Amsterdamse Maatwerk Methode. Die gaat over hoe je beter gebruik maakt van de samenwerking in het formele zorgnetwerk, maar daarnaast ook vooral gebruik maakt van wat er informeel in de samenleving al gedaan wordt om problemen zelf op te lossen. In beleidschinees: de sociale basis..”
Marjon: “Daar ben ik het helemaal mee eens. En voor het toepassen van ervaringskennis bij maatwerk hebben we in Nieuw-West al geoefend in het project ‘Van Overleven naar Leven’. We hebben daarin outreachende veldwerkers en ervaringsdeskundigen in tandems laten samenwerken bij de aanpak van armoede van gezinnen die bij ons uit beeld waren geraakt. Kortom wat is nodig om leven in armoede met meervoudige problematiek, duurzaam te doorbreken? We hebben tijdens dit project ontzettend veel geleerd en hierover een heel inspirerend boekje geschreven dat gratis te bestellen is. Lees hier hoe.”
Hoe heb je de buurtteams in Nieuw-West georganiseerd?
Marjon: “Bij ons bestaat een buurtteam uit twaalf á achttien mensen die allen hun eigen specialiteit hebben. Dit zijn bijvoorbeeld maatschappelijk werkers, schuldhulpverleners, ervaringsdeskundigen en andere professionals. We hebben nu zes buurtteams geleid door drie teamleiders en we verwachten nog verder uit te breiden.
Nieuw is dat ook ervaringsdeskundigen vast meewerken in de buurtteams. Kunnen jullie daar wat meer over vertellen?
Marjon: “Ervaringsdeskundigen zijn heel nuttig voor de buurtteams. In bepaalde complexe casuïstiek geeft het duidelijk een meerwaarde. Ze benadrukken naar de andere professionals in het team te blijven kijken naar het perspectief van de Amsterdammer. Prima ook als ze hun collega’s erop wijzen wanneer ze per ongeluk nog vanuit de bureaucratie denken in plaats van aan te sluiten bij de leefwereld van Amsterdammers. Bij de ‘simpele’ casussen van informatie en advies zie ik de toegevoegde waarde wat minder.”
“We hebben een plan van aanpak voor de implementatie van ervaringsdeskundigheid mét de teamleiders gemaakt. De ervaringsdeskundigen krijgen ondersteuning bij het zoeken naar hun rol en plek in de organisatie. En we onderzoeken nog hoe we de ‘ervaring’ van de andere medewerkers mee kunnen nemen in het werk. Daar gaan we het gesprek over aan. Alleen dat kunnen we niet afdwingen. Ik weet dat mensen individueel al wel hun ervaring inzetten, maar ze durven er nog niet altijd organisatie breed voor uit te komen.”
Reinier: “Ik herken wat Marjon zegt. Wat mij betreft is het niet wij, ervaringsdeskundigen, tegen de rest van het team. Of wij zijn beter. Nee ervaringsdeskundigen zijn anders. En hebben een andere rol, andere taak, andere inbreng. Dat kan inderdaad heel nuttig zijn als een van de middelen, mits je wilt veranderen. We ondersteunen vanuit het ANE de ervaringsdeskundigen om zich verder te ontwikkelen onder andere met behulp van een leerlijn en stadsbrede intervisie. .”
Maakt het uit of jullie ervaringsdeskundigen in dienst nemen of via een uitzendbureau huren?
Marjon: “Juist omdat het tijd kost om de buurtteams optimaal te laten werken willen wij onze mensen duurzaam aan ons verbinden en daarom zijn ze bij ons in dienst en zijn ze verbonden aan een specifiek buurtteam.”
Reinier: “Het is een punt van aandacht. Om de buurtteams de tijd en ruimte te geven zich te ontwikkelen geef ik de voorkeur aan mensen die in (vaste) dienst zijn bij een buurtteamorganisatie.
Marjon: “Het aannamebeleid is zeker een punt van aandacht. Hoe nemen we nieuwe ervaringsdeskundigen aan? Mensen uit een team willen daar zelf ook wat over te zeggen hebben. We hebben bij onze sollicitatieprocedure veel brieven gehad. De briefselectie deed ik met onze ervaringsdeskundigen. Zij letten bijvoorbeeld in het eerste gesprek op of mensen voldoende hersteld waren en of ze deskundig waren. De tweede ronde ging met een teamleider en iemand uit dat team erbij. Toen ging het meer over het passen in het team en de toegevoegde waarde. Wat voor persoon willen we? Man of vrouw? Wat past bij ons?”
Hoe ondersteunt het Amsterdams Netwerk Ervaringskennis (ANE) de buurtteams?
Reinier: “De opdracht die de coöperatie ANE van de gemeente heeft gekregen gaat over drie dingen. 1) De rol en positie van ervaringsdeskundigen in de buurtteams (daar waar nodig) versterken. 2) De stedelijke verbinding maken doormiddel van vakontwikkeling in een stedelijk netwerk 3) Ruimte voor ontwikkelopdracht inzet beroepsmatige ervaringsdeskundigen in het programma ‘Leren & Ontwikkelen’ van de gemeente Amsterdam. Hierin wordt (i.s.m. Buurtteamorganisaties) geïnvesteerd in de nieuwe rol van buurtteammedewerkers. Dat behoeft nu wel extra aandacht. Want ANE gaat ook over hoe een veilige omgeving te creëren om samen te ontwikkelen. We willen graag aan de slag met bondgenoten om te verkennen hoe je dat doet. Wij weten ook nog niet exact hoe dat in zijn werk gaat, maar we hebben wel een idee.”
Marjon: “De ervaringsdeskundigen die via de leerlijn (georganiseerd vanuit het netwerk van ANE in samenwerking met de Vrijwilligersacademie, SCIP, HVA & andere kennispartners in de Stad) kwamen konden goed hun grenzen stellen dankzij de leerlijn.”
Reinier: “De leerlijn is nog maar een klein stapje. Het gaat ook om de andere medewerkers van de buurtteams meer te betrekken bij het ontwikkelen van een andere aanpak in het sociale domein.”
Jamaa Taharrasst zet samen met Astrid Philips de kring “Jongeren” op binnen het ANE. Wie is Jamaa? Wat doet ze voor werk of studie? Waarom vindt zij dat ervaringsdeskundigen belangrijk zijn voor jongeren? En hoe helpt het ANE haar kring hierbij?
Ik had een interview met Jamaa op haar (vrijwilligers)werk bij Stichting Aminah in Bos en Lommer.
Door Matthijs Post
Zouje iets over jezelf willen vertellen?
Ik ben geboren in de Baarsjes en ik woon nu met veel plezier in de wijk Slotermeer in Nieuw West. Ik ben alleenstaand en heb een zoon van tien. Ook heb ik een kat waar ik dol op ben. Ik kan chaotisch zijn maar word heerlijk ontspannen van mijn hobby’ lezen en tekenen. Verder kan ik geen dag zonder koffie en het water loopt mij al in de mond als ik aan sushi denk.
Studeer of werk je?
Ik zit nu in het tweede jaar van de studie “Ervaringsdeskundigheid in Zorg en Welzijn” bij de Hogeschool van Amsterdam. Ik loop stage bij het ANE waar ik samen met Astrid Philips, kwartiermaker bij het ANE en docent van de Hogeschool van Amsterdam, de kring “Jongeren” opzet.
Waarom zijn ervaringsdeskundigen belangrijk voor jongeren?
Ik denk dat er nog te weinig preventie is voor jongeren. Als ik zelf meer voorlichting had gehad van mensen die ik vertrouwde dan had ik waarschijnlijk niet zoveel jaren depressies gehad. Hoe eerder jongeren voorlichting krijgen over psychische ziektes hoe eerder ze aan de bel kunnen trekken. Ik weet uit eigen ervaring ook hoe lastig het is over bepaalde dingen te praten. Er is veel schaamte. Ervaringsdeskundigen maken een groot verschil. Zij hebben dezelfde of vergelijkbare moeilijkheden gekend en zijn daar uit gekomen. Daarom zullen jongeren eerder eerlijk zijn over hun problemen naar een ervaringsdeskundige dan naar een ouder, leraar of psycholoog.
Hoe ver zijn jullie met de kring “Jongeren”?
Op dit moment zoeken we jongeren tussen de 12 en 27 jaar met ervaringskennis voor onze kring. We willen samen met hen kijken waar zij tegen aanlopen. Horen hoe zij naar de dingen kijken. We zoeken ook de “onzichtbare” jongeren. Dat zijn jongeren waarbij het lijkt alsof het goed gaat, terwijl dat bij hen van binnen niet zo is. Ik was er zelf ook zo een. We willen de kennis van deze jongeren samenbrengen. In de volgende fase willen we organisaties gaan opzoeken en gaan samenwerken. Binnenkort gaan we picknicken om elkaar beter te leren kennen.
Waarom een “kring” binnen het ANE?
Het ANE is een netwerk met veel verschillende mensen die samen veel kennis hebben. Daar kunnen wij ons voordeel mee doen. Er is bijvoorbeeld een kring “Armoede”. En er zijn ook jongeren met armoede problemen. Reinier Schippers, ook van het ANE, doet momenteel met zijn kring heel veel ervaring op over het werken van ervaringsdeskundigen in teams met “traditionele” professionals. Met alles wat ze daar leren kunnen wij ook weer ons voordeel doen. De kring “Deskundigheidsbevordering” heeft nuttige kennis over hoe ervaringsdeskundigen in hun werk te versterken. Dat is het mooie van het ANE. Het is zo ingericht dat de verschillende kringen elkaar versterken.
Gun jij jongeren met problemen ook dat ze in aanraking kunnen komen met ervaringsdeskundigen? Doe mee met de kring “Jongeren”. Stuur een e-mail naar jamaa.taharrasst@hva.nl.
Eenjarige opleiding tot ervaringsdeskundigheid (start 26 november 2021)
Op vrijdag 26 november 2021 start een nieuwe klas van Howie the Harp Amsterdam, de opleiding tot ervaringsdeskundige.
Heb jij veel meegemaakt? Bijvoorbeeld als (ex-)verslaafde, ex-gedetineerde en/of als cliënt in de psychiatrie . Ben je nu hersteld en wil je anderen helpen die in zo’n situatie zitten? Word ervaringsdeskundige!
Informatiebijeenkomst
Di 12 oktober 13:00 uur
Over de opleiding
De eerste 4,5 maand ga je als student vier dagen in de week (hopelijk) live naar school en één dag werk je thuis in een online lesprogramma. Hierna loop je 7,5 maand 20-24 uur stage. Dit doe je bij een maatschappelijke organisatie zoals het Leger des Heils of HVO-Querido.
Kosten De opleiding kost 5500,- per jaar. Deze wordt in bijna alle gevallen vergoed door de uitkeringsinstantie van de student. Wanneer dit niet lukt, kunnen wij meedenken over andere financieringsmogelijkheden.
Toelating
Er is geen ondergrens wat betreft diploma! Iedereen mag in principe de studie komen volgen. Wel gaat er een selectieprocedure aan vooraf. Deze bestaat uit een (online) informatiebijeenkomst, een (online) workshop en een selectiegesprek. In dit gesprek gaan we samen kijken of de opleiding, op dit moment, passend is.
Jaap Kemkes ondersteunt ANE in de komende maanden zakelijk. Jaap zet zich vaker in voor vrijwilligersorganisaties en organisaties die ervaringsdeskundigheid voorop zetten. Zo was hij onder andere interim manager bij RCO de Hoofdzaak in Alkmaar, zakelijk ondersteuner bij het Cliëntenbelangbureau in Dordrecht en bestuurslid bij Team ED. In Amsterdam werkt hij o.a. ook als freelancer voor De Omslag en de Vrijwilligersacademie. Jaap zet zijn ervaring in om ANE als organisatie krachtig en slagvaardig te maken. Volgens Jaap laat het ANE als netwerk met haar leden en partnerorganisaties goed zien wat de bijdrage is van ervaringskennis en ervaringsdeskundigen.
Bijvoorbeeld: hoe sluiten de nieuwe buurtteams aan op de leefwereld? “Het vinden van die antwoorden en het delen daarvan is een belangrijke taak van ANE”, aldus Jaap. “Dat kunnen de ervaringsdeskundigen van ANE en de andere netwerkleden prima.”
Daarnaast is het nu ook belangrijk dat de organisatie zich goed organiseert als coöperatie en als netwerk. Dat betekent: heldere werkafspraken maken, de interne en externe communicatie goed regelen, organiseren en verantwoorden van projecten, en de eigen administratie opzetten en bijhouden. Daar gaat Jaap het bestuur en de Ledenraad de komende periode in ondersteunen. Jaap zal ook een voorstel doen hoe ANE dit voor de komende jaren het beste kan regelen. Er zal een vorm van bureauondersteuning moeten komen: hoe kan dat het beste worden geregeld?
